czwartek, 28 marca, 2024
Strona głównaDziałySylwetkiSquanto – legendarny bohater

Squanto – legendarny bohater

Święto Dziękczynienia obchodzone w Stanach Zjednoczonych w każdy czwarty czwartek listopada nawiązuje do znaczących dla kraju wydarzeń. Wśród nich istotną postacią był Squanto.

Squanto był jednym z dwóch (obok Samoseta), którzy pomagali angielskim kolonistom, tak zwanym pielgrzymom z kolonii Plymouth, w przetrwaniu pierwszej ciężkiej zimy. Fot. Domena publiczna

Najbardziej rozpowszechnioną i związaną z obchodami Thanksgiving Day jest historia uchodźców – członków Kościoła purytańskiego, prześladowanych w ojczystej Holandii i szukających schronienia w nowym, tolerancyjnym świecie – Ameryce. Przybyli oni do Plymouth 11 grudnia 1620 roku. Ostra zima przyniosła śmierć wielu zaokrętowanym na statku „Mayflower”, który dotarł z Europy. Łaskawsze były żniwa w 1621 roku, ich obfitość koloniści uczcili z 91 rdzennymi mieszkańcami z plemienia Wampanoagów, którzy wraz z wodzem Massasoitem pomagali im przetrwać pierwszy rok. A zatem świętowano w duchu wdzięczności i jedności z tubylcami.

Thanksgiving Day zostało ustanowione świętem narodowym w 1863 roku decyzją prezydenta Abrahama Lincolna, zaś opowieść o genezie święta zaczęto rozpowszechniać jako narrację historyczną. Jednak znane są też inne fakty o tym wydarzeniu, w których znaczną rolę odegrał Squanto – rdzenny mieszkaniec tych ziem i prawdziwy bohater, w oficjalnej narracji wydarzeń mniej eksponowany.

Tisquantum, znany także jako Squanto, ze szczepu Patuxet, należącego do plemienia Wampanoagów, został porwany i wywieziony do Europy w 1605 roku. Wraz z kilkoma innymi rodakami był wywieziony przez kapitana George’a Weymoutha, który pragnął pokazać amerykańskich tubylców Ferdinando Gorgesowi, finansującemu jego zamorskie wyprawy. Squanto został sprzedany w niewolę w Hiszpanii, skąd zbiegł i przedostał się do Anglii. Nauczył się tamtejszego języka, poznał religię i obyczaje. W 1619 r. udało mu się powrócić do rodzinnej, wyniszczonej epidemią wioski Patuxet. Ciężko doświadczony wędrowiec, sam będący ofiarą kolonizacji, stał się ratunkiem dla innych przybyszów.

Podczas pobytu w Anglii Tisquantum opanował język angielski na tyle dobrze, że po powrocie w rodzinne strony pomagał w kontaktach pomiędzy rdzennymi mieszkańcami a kolonistami jako tłumacz. Wystąpił w tej roli podczas negocjacji pomiędzy Wampanoagami a osadnikami w 1621 roku. Wódz Wampanoagów, Massasoit, zamierzał zezwolić angielskim kolonistom na osiedlenie się w opuszczonych w wyniku epidemii wioskach, w zamian za wsparcie w konflikcie z Narragansettami. Wynegocjowana ugoda przyniosła krótkotrwałe korzyści Wampanoagom, kolonistom zapewniła natomiast nie tylko przetrwanie, ale i umocnienie się.

Squanto był jednym z dwóch (obok Samoseta), którzy pomagali angielskim kolonistom, tak zwanym pielgrzymom z kolonii Plymouth, w przetrwaniu pierwszej ciężkiej zimy. Przekazywali im tajniki przetrwania i połowu, a gdy nastał sezon – metody uprawy kukurydzy, fasoli i dyni – polegała ona na wtykaniu w kopczyki ziemi nasion tych trzech roślin tak, aby po wyrośnięciu dynia i fasola wykorzystywały łodygę kukurydzy jako wspierającej tyczki. Przekazał też przybyszom lokalną prostą metodę nawożenia – zakopywanie ryb obok nasion. Koloniści zebrali obfite plony i mieli co świętować.

Lata życia Squanto są podawane jako ok. 1585 – listopad 1622. Jego losy i bohaterską postawę próbowało zobrazować wielu twórców. Była inspiracją m.in. dla filmowców. Przykładem tego jest film „Squanto: Ostatni wielki wojownik”. Ten dramat przygodowy z roku 1994 to opowieść o odwadze, sile i woli przetrwania, która zabiera widza w dawne, barwne czasy kolonizacji. Postać Squanto zagrał Adam Beach. Warto obejrzeć tę amerykańska produkcję w reżyserii Xaviera Kollera.

Halina Kossak

spot_img

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj

Najpopularniejsze

Ostatnio dodane

- Advertisment -