1 sierpnia 1944 r. na rozkaz Komendanta Głównego Armii Krajowej gen. Tadeusza Komorowskiego „Bora” w Warszawie wybuchło powstanie. Przez 63 dni Powstańcy prowadzili z wojskami niemieckimi heroiczną i osamotnioną walkę, której celem była niepodległa Polska, wolna od niemieckiej okupacji i dominacji sowieckiej.
Szacuje się, że podczas Powstania zginęło ok. 18 tysięcy Powstańców, wśród nich wiele dzieci i młodzieży. Podczas Powstania ogromne straty poniosła także ludność cywilna – życie straciło ok. 180 tysięcy warszawiaków, a Warszawa po zakończeniu Powstania została wręcz zrównana z ziemią.
Powstańcza „kotwica”
Najbardziej rozpoznawalnym symbolem związanym z polskim ruchem oporu, kojarzonym również z Powstaniem Warszawskim, jest słynna „Kotwica”. PW – Polska Walcząca to symbol w kształcie kotwicy, której człon w kształcie litery P symbolizuje Polskę, a ramiona literę W –walkę lub „kotwicę” – symbol nadziei na odzyskanie niepodległości Polski okupowanej przez nazistowskie Niemcy. W czerwcu 2014 r. Sejm uchwalił ustawę o ochronie Znaku Polski Walczącej. Zgodnie z art. 1 tej ustawy znak, będący symbolem walki polskiego narodu z niemieckim agresorem i okupantem podczas II wojny światowej, stanowi dobro ogólnonarodowe i podlega ochronie należnej historycznej spuściźnie Rzeczypospolitej Polskiej. Otaczanie Znaku Polski Walczącej czcią i szacunkiem stało się prawem i obowiązkiem każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej.
Godzina „W”
Innym symbolem Powstania jest litera „W” będąca kryptonimem godziny wybuchu powstania: 1 sierpnia 1944 r. o godz. 17:00. literka „W”, czyli walka, ale także Warszawa i wolność. Ten symbol jest mniej znany niż powstańcza kotwica, ale jest nie mniej ważny. Co roku 1 sierpnia w godzinę „W” w Warszawie, a także w coraz liczniejszych polskich miastach, na minutę zatrzymuje się ruch uliczny i następuje symboliczna minuta ciszy w hołdzie dla Powstańców.
WEM
