Polskie Linie Lotnicze LOT powołano do życia 27 grudnia 1928 r. jako przedsiębiorstwo państwowo-samorządowe (wówczas pod nazwą Linie Lotnicze LOT sp. z o.o.) w wyniku fuzji wszystkich dotychczas istniejących polskich linii lotniczych. Inicjatorem tego przedsięwzięcia był Wydział Lotnictwa Cywilnego Ministerstwa Komunikacji, który opracował program rewolucyjnych zmian w polskiej komunikacji lotniczej, czyli likwidacji prywatnych firm lotniczych.
1 stycznia 1929 r. LOT zainicjował działalność, rozszerzając sieć połączeń międzymiastowych – z Warszawy do Katowic i Bydgoszczy. W maju rozpisano konkurs na logo firmy, który wygrał projekt plastyka Tadeusza Gronowskiego przedstawiający stylizowanego żurawia w locie (uznanego oficjalnie za godło w 1931 r.). Wówczas też dodano do pierwotnej nazwy przymiotnik „Polskie”. W 1930 LOT został przyjęty do Międzynarodowego Zrzeszenia Przewoźników Powietrznych, otrzymując kod numeracji lotów LO.
Pierwsze loty międzynarodowe uruchomiono 1 kwietnia 1930 – do Bukaresztu. Samoloty odlatywały z lotniska znajdującego na warszawskich Polach Mokotowskich. Kolejnymi kierunkami międzynarodowymi były Ateny, Bejrut i Helsinki. W 1933 r. LOT przeniósł się na nowe lotnisko na Okęciu pod Warszawą. Oprócz nowoczesnego dworca znajdowały się tam również hangary, warsztaty i magazyny.
W latach 1935-1936 zakupiono należące do najnowocześniejszych wówczas na świecie samoloty Douglas DC-2, Lockheed L-10A Electra i Junkers Ju 52/3m, a później Lockheed L-14H Super Electra. Używano też polskich samolotów PWS-24 i PWS-54. W 1939 r. polski przewoźnik miał 26 samolotów. 16 z nich zostało internowanych na terenie Rumunii w czasie kampanii wrześniowej. Sama firma przerwała działalność, a wszystkie hangary i zabudowania lotniska uległy zniszczeniu w czasie wojny. Działalność LOT-u reaktywowano w 1945 r., pod przymusowym zarządem państwowym.
M. G.-K.
muzhp.pl