W piątkowy wieczór 20 maja w Amerykańsko-Polskim Klubie „Sobieski” Halina Kucharska opowiadała o życiu i twórczości swojej córki – Grażyny Miller.
Była to niezwykła postać. Nazywano ją włoską poetką polskiego pochodzenia lub polską poetką piszącą po włosku. Urodzona w Jedwabnem, koło Łomży, mając 26 lat wyjechała do Sienny, by studiować język włoski. Dokonała sztuki na miarę samotnego zdobycia tłumaczeniowego Mount Everestu, opanowuje język Dantego i Petrarki na tyle perfekcyjnie, że może pisać wiersze po włosku. Szybko została zauważona i doceniona przez krytykę. Oprócz poezji uprawiała publicystykę, działalność kulturalną i malarstwo.
W 2001 roku ukazał się jej drugi tomik „Na fali oddechu”, który przyniósł jej sławę, rozgłos i wiele prestiżowych nagród za utwory miłosne i poezję religijną. Jej ostatni tomik poezji „Alibi di una Farfalla” – „Alibi Motyla” trafiło do biblioteki watykańskiej. W 2003 roku, na osobiste życzenie papieża Jana Pawła II, Grażyna Miller przetłumaczyła na włoski trzyczęściowy poemat papieża „Tryptyk Rzymski”. Tak pisał o Grażynie Miller poeta i krytyk literacki, Pierfranco Bruni: „Grażyna Miller umie trafić w sedno miłości – wierszami czasem ckliwymi, czasem cierpkimi i surowymi w pełnym wymiarze między uczuciem a pasją, czułością a erotyką, bez fałszywego, stereotypowego sentymentalizmu. „Wszystko miłością, miłość wszystkim” – to doskonała synteza tej wzniosłej koncepcji miłości”.
Na spotkanie w Klubie „Sobieski” przybyło liczne grono słuchaczy, przyzwyczajonych już do comiesięcznych spotkań literackich i podziękowało burzliwymi brawami mamie Grażyny Miller, Halinie Kucharskiej oraz jej siostrze Jolancie Bertolotti.
Jurek Tabor
