1 lutego br. w wieku 75 lat zmarł Ryszard Szurkowski – legenda polskiego kolarstwa. Dwa lata temu miał poważny wypadek podczas amatorskiego wyścigu w Kolonii, który przykuł go do wózka inwalidzkiego. Od tego czasu walczył o powrót do zdrowia.
Szurkowski to najbardziej utytułowany polski kolarz w historii. Był trzykrotnym złotym medalistą mistrzostw świata w kolarstwie szosowym, a raz zajął w nich drugie miejsce. Czterokrotnie triumfował w słynnym Wyścigu Pokoju, w którym 52 z 89 etapów przejechał w koszulce lidera, a 13 z nich wygrał. Był też 12-krotnym mistrzem Polski.
Pochodził z Dolnego Śląska, gdzie w 1975 roku ukończył liceum ogólnokształcące we Wrocławiu, a potem wrocławską Akademię Wychowania Fizycznego. Z wykształcenia był nauczycielem wychowania fizycznego oraz trenerem kolarstwa. W zawodach kolarskich startował od 1963 roku.
Po zakończeniu profesjonalnego ścigania na rowerze Szurkowski był prezesem Polskiego Związku Kolarskiego, posłem na sejm w latach 80., a jako trener poprowadził polską drużynę do wicemistrzostwa olimpijskiego. W Plebiscycie na Najlepszego Sportowca Polski XX wieku zajął drugie miejsce (wygrała Irena Szewińska).
– Strata jest ogromna. Odszedł świetny sportowiec i, co ważniejsze, wzór człowieka do naśladowania. Najpierw się z nim ścigałem i pamiętam, że na rowerze to był profesor. Zawsze wiedział kiedy i jak zaatakować, odjechać – powiedział Zenon Jaskuła, trzeci kolarz w Tour de France 1993, uczeń Szurkowskiego. – Miał 73 lata, gdy jechał w tym pechowym wyścigu. Gdyby nie wypadek, to mógłby żyć i 120 lat, taki miał organizm. On po Warszawie jeździł tylko rowerem, nie korzystał z samochodu. Prowadził bardzo zdrowy tryb życia, ciągle był w formie wyścigowej – dodał.
Syn Ryszarda Szurkowskiego – Norbert – zginął 11 września 2001 roku w zamachu na World Trade Center w Nowym Jorku.
opr. ar
