Wielkanocna kuchnia potrafi zachwycać swoją różnorodnością i to zaledwie w obrębie jednego państwa. Nie inaczej jest także w przypadku innych zakątków świata. Dania serwowane na Wielkanoc i towarzyszące im zwyczaje są odbiciem kultur, w których funkcjonują i z których się wywodzą. Są zapisem ich historii, ale mogą też być przepyszną świąteczną inspiracją!
Włochy
Włoska wielkanocna kuchnia kojarzyć się może na pewno z obfitością i sytością. Na świątecznym stole wśród wielu potraw kluczowe miejsce zajmują przystawki przybierające formę plasterków salami i jajka na twardo. Poprzedzają one pojawienie się dania głównego, czyli baraniego rosołu z pierożkami cappelletti, świątecznej kiełbasy sopressante, a także baraniny z rożna i drożdżowego ciasta, noszącego nazwę colomba. Ostatnie z dań dodatkowo wyróżnia się formą – ma ono kształt gołębia, który symbolizuje dobrą nowinę.
Grecja
Grecka kulinarna tradycja wielkanocna wiąże się z szykowaniem się do świętowania już od wtorku poprzedzającego kulminacyjne dni Wielkiego Tygodnia. To właśnie wtedy przygotowywane są koulourakia, czyli słodkie kuleczki, które są jednym z greckich symboli Wielkanocy. Na stołach w tym szczególnym okresie pojawia się także świeży chleb ozdobiony przygotowanymi wcześniej jajkami, farbowanymi na czerwono – co jest odniesieniem do krwi Chrystusa. Kulinarnym symbolem Wielkiego Piątku jest za to zaprawiona odrobiną octu zupa z pasty sezamowej i cebuli, której spożywanie przypada właśnie na ten dzień. Co więcej, nie jest to jedyna zupa będąca wielkanocnym specjałem. Kolejna dołącza do niej już po północy w nocy z soboty na niedzielę (po mszy rezurekcyjnej). W greckich domach podaje się wówczas zupę z baraniny, w składzie której znajdują się m.in. serce, płuca i wątroba, a także gotowane na twardo jajka (barwione na czerwono) i świąteczny chleb – tsoureki. Listę tradycyjnych greckich wielkanocnych potraw domyka specjał będący podstawą niedzielnego obiadu, czyli baranina z rożna przyrządzana z ryżem i warzywami.
Francja
W przeciwieństwie do Bożego Narodzenia, Wielkanoc we Francji nie jest obchodzona w sposób tak huczny. Święta te nie mają tu mocnego, ważnego wydźwięku religijnego. Są raczej traktowane jako krótka wiosenna przerwa. Nie oznacza to jednak, że nie towarzyszą im tradycyjne potrawy. We francuskich cukierniach w wielkanocnym okresie znaleźć można ogromny wybór wszelkiego rodzaju czekoladowych delicji, które kształtem nawiązują do symboliki kojarzonej ze świętami. Nie brak tu zatem czekoladowych jaj, zajączków, baranków i dzwoneczków. Rejon Alzacji słynie także z ciast, przyjmujących formę baranka, zwanych Lamola albo Osterlammele. Z kolei tradycyjną wielkanocną francuską potrawą, podawaną w Wielką Niedzielę, jest udziec jagnięcy.
Portugalia
Wielkanoc w Portugalii mija pod znakiem kilku tradycyjnych potraw. Najbardziej charakterystycznym symbolem świąt jest tu folar, czyli placek z jaj i mąki pszennej przyrządzany jedynie w tym okresie. W zależności od dodatków, które znajdą się w jego składzie, może być on podawany na słodko lub na słono. Lista składników zależy od lokalnych tradycji i upodobań, co oznacza, że w niektórych regionach Portugalii folar będzie zachwycał słodkością i bogactwem bakalii, a w innych aromatycznym nadzieniem z mięsa, np. z wieprzowiny, cielęciny lub drobiu. Kolejnymi z portugalskich przysmaków wielkanocnych są tradycyjny biszkopt (pao-de-lo), migdały w różnych postaciach, np. w polewie czekoladowej, a także słynne ciasteczka św. Klary. Natomiast potrawą, która odrobinę straciła na znaczeniu – jednak nie na popularności – razem ze zmniejszeniem przedświątecznego postnego rygoru, jest solony i suszony dorsz.
Rosja
Prawosławna Rosja także słynie ze swoich tradycyjnych dań podawanych podczas obchodów Paschy. Muszą kojarzyć się one z obfitością, urodzajem i sytością, dlatego na stołach praktycznie nie pojawiają się potrawy rybne. Dawniej nie brakowało za to pieczonej jagnięciny, szynki i cielęciny. Ich dopełnieniem są tradycyjne słodkie wypieki, jak np. baby, a wśród nich najpopularniejsza, czyli kulicz. Jest to drożdżowe ciasto z dodatkiem rodzynków, migdałów i kandyzowanych owoców. Drugim najbardziej znanym rosyjskim deserem jest – ucierana z białego sera, żółtek, masła i bakalii – pascha.
Anna Miler
