Po trzech latach przerwy spowodowanej pandemią do Polskiego Trójkąta w Bostonie wraca kolejna polska impreza: Polonijne Dożynki. Jak wyglądają przygotowania do nich i co się zmieniło w ciągu tych ostatnich lat, jeśli chodzi o lokalną polonijną społeczność? Na te pytania w rozmowie z „Białym Orłem” odpowiada o. Jerzy Żebrowski, proboszcz parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Bostonie, która jest organizatorem dożynek.
„Biały Orzeł”: Po przerwie spowodowanej pandemią do polonijnego kalendarza wracają kolejne imprezy, również Polonijne Dożynki w Bostonie. Jak wyglądają przygotowania do tego wydarzenia?
O. Jerzy Żebrowski: Wszystkim nam zależy na powrocie do normalności, to ważne też, żeby odbudować tę wspólnotę, która przez trzy lata pandemii się nieco osłabiła. Dlatego postanowiliśmy wrócić do zwyczaju organizowania dożynek, mimo że jest to duże wyzwanie organizacyjne i logistyczne. Trzeba uzyskać wszystkie wymagane przez przepisy zezwolenia, zadbać o wiele szczegółów – od organizacji rozrywki i atrakcji, przez współpracę z osobami i firmami, które wykupiły stoiska, po sprawy czysto techniczne, jak choćby rozstawienie krzeseł i stołów czy posprzątanie po imprezie. Oczywiście to nie jest możliwe do zrobienia przez jednego człowieka, a niestety nie ma wielu osób, które chciałyby się zaangażować, pomóc. Jest ciężko, ale się nie poddajemy, działamy. Wierzę, że z Bożą pomocą nam się uda. Dożynki są też niejako przedłużeniem celebracji parafialnego święta Matki Boskiej Częstochowskiej, patronki naszej parafii. Chcemy przez wstawiennictwo Matki Bożej podziękować Bogu za opiekę nad parafią i rodzinami w czasie pandemii, jak również za zbiory i pracę rolników. W czasie mszy świętej będziemy modlić się o Boże błogosławieństwo dla naszych dzieci, młodzieży, rodziców, nauczycieli, wychowawców z racji rozpoczynającego się nowego roku katechetycznego, szkolnego i akademickiego.
Czy w programie tegorocznych dożynek pojawią się jakieś nowości?
Tegoroczne dożynki odbędą się w podobnej formule jak zawsze, sprawdzonej i lubianej przez uczestników. O 10:00 zostanie odprawiona msza św., po niej rozpocznie się dożynkowa zabawa. Jak zawsze będzie smaczne jedzenie, w tym roku dostarczone przez firmę z Rhode Island oraz przez parafianki – do placków ziemniaczanych smażonych przez nie zawsze ustawia się najdłuższa kolejka! O muzykę zadba nasz DJ – Mariusz Wierzbicki, będą stoiska lokalnych firm i wystawców, będzie też strefa zabaw dla dzieci, a wśród atrakcji dla najmłodszych – przejażdżki kucykami. Chcemy, żeby najmłodsi uczestnicy dożynek też mieli frajdę! Wystąpi zespół „Krakowiak”, będą różne konkursy. W posiadaniu parafii jest też wystawa poświęcona Ignacemu Paderewskiemu, a przed świątynią od pewnego czasu znajduje się tablica pamiątkowa poświęcona temu wielkiemu Polakowi, więc pomyślałem, że podczas dożynek zaprezentujemy te plansze, by w ten sposób promować Polskę i dokonania Polaków. Chciałbym też, żeby podczas dożynek działało takie minikino, w którym byłby wyświetlany krótki film o Polsce, w wolnej chwili każdy mógłby sobie go obejrzeć. Mam nadzieję, że pogoda dopisze i każdy znajdzie podczas tych dożynek coś dla siebie.
Większość osób z ulgą i radością przyjmuje powrót do normalności i polonijnego życia we wszystkich jego przejawach. Jak wg Ojca pandemia wpłynęła na bostońską Polonię?
Niestety, trochę poluzowały się te nasze wspólnotowe więzi. Podczas pandemii msze święte były odprawiane na zewnątrz świątyni, były też transmitowane na żywo w internecie. Robiliśmy to z myślą o bezpieczeństwie i dlatego, że chcieliśmy, żeby nikt nie czuł się opuszczony, żeby chociaż poprzez wirtualne uczestnictwo w mszy św. każdy mógł poczuć tę namiastkę przynależności do wspólnoty. Niestety, wiele osób do tego przywykło. Zdarza się, że ktoś mówi, że skoro obejrzał mszę św. w telewizji, to już nie musi iść do kościoła. Zdalna nauka i praca też przyczyniły się do tego, że przyzwyczailiśmy się do rzeczywistości widzianej przez ekran komputera. Zaszło sporo takich negatywnych zmian w mentalności wielu osób, a taka izolacja nie jest dobra, człowiek potrzebuje drugiego człowieka. Wojna w Ukrainie też odbija się na psychice, ludzie martwią się, co przyniesie jutro…
Ale właśnie w takich trudnych sytuacjach naturalne wydawałoby się, że osoby wierzące zwrócą się ku Bogu, szukając wytchnienia czy nadziei w modlitwie, w kościele…
Tak by się mogło wydawać, ale, niestety, frekwencja w kościele tego nie potwierdza. Choć zapewne przyczynia się do tego też wciąż trwający okres wakacyjny. Ale jako parafia staramy się działać, podejmować kolejne inicjatywy.
W ostatnim czasie udało się sfinalizować dwa bardzo ważne i duże projekty: wymianę dachu na kościele i na polskiej szkole…
Tak, to spore i drogie przedsięwzięcia, w ostatnich kilku latach zrobiliśmy nowe dachy na kościele, klasztorze – domu parafialnym i teraz na budynku szkolnym. Koszt wymiany dachu na szkole wyniósł ponad 100 tys. dolarów. Ale wszystko przebiegło sprawnie i cieszę się, że oba budynki zostały zabezpieczone na kolejne 30 czy 40 lat. Staramy się budować nie tylko wspólnotę duchową – choćby organizując dożynki i stwarzając okazję do integracji, ale też dbać o materialne dziedzictwo z myślą o przyszłych pokoleniach Polonii. Musimy dbać o to, co mamy, żeby tego nie zaprzepaścić i żebyśmy mieli co przekazać dzieciom czy wnukom. Czasem ktoś się dziwi czy wręcz rozpacza, że kolejny polski kościół jest zamykany, likwidowany. Żeby tak się nie działo, trzeba się angażować, trzeba włożyć jakiś wysiłek, poświęcić czas – nic się nie zrobi „samo”. Jeśli ludzie nie będą przychodzić do kościoła, nie będą posyłać dzieci do polskiej szkoły, to prędzej czy później to nasze dziedzictwo zniknie. Naszą misją i obowiązkiem jest budowanie przyszłości Polonii, umożliwienie dzieciom edukacji, poznania polskiej kultury, historii, zwyczajów, języka. To będzie kiedyś ich fundamentem i wierzę, że nawet jeśli kiedyś gdzieś zboczą z drogi, to ten duchowy „GPS” ich naprowadzi z powrotem na właściwą ścieżkę. Chcemy przekazać przyszłym pokoleniom zdrową i silną darem wiary parafialną wspólnotę, która z radością i dumą będzie niosła kaganek wiary w przyszłe pokolenia amerykańskiej Polonii.
Czego by Ojciec życzył Polskiemu Trójkątowi, Polonii i parafii?
Przede wszystkim większego zaangażowania i lepszego zrozumienia naszej misji, żebyśmy umieli przekazać kolejnemu pokoleniu dobrą i silną wspólnotę parafialną i polonijną. Chciałbym, żebyśmy w tych trudnych czasach, gdy tak wiele podziałów istnieje między nami, byli razem, bo zawsze powtarzam, że w jedności siła. Jeden patyczek można złamać, ale gdy jest ich pięćdziesiąt – to już jest trudniej. Pamiętajmy o tym, że to my budujemy przyszłość dla pokoleń, które przyjdą po nas. Życzyłbym też, żebyśmy byli dumni z naszej kultury, wiary, z tego, że jesteśmy Polakami oraz żebyśmy budowali naszą małą ojczyznę tu, na amerykańskiej ziemi, i przez dobry przykład wspierali Polskę, będąc jej najlepszymi ambasadorami. Zależy mi na tym, aby odbudować duchową wspólnotę wiary, gdyż wiara w Boga pomoże nam w budowaniu poczucia pokoju w naszych zalęknionych sercach, pomoże nam z nadzieją patrzeć na lepsze jutro. Pan Jezus przypomina nam: „Odwagi, nie lękajcie się, jestem z wami!”. Świat potrzebuje dziś nadziei i prawdziwego pokoju. Spotkanie dożynkowe pomoże nam w budowaniu parafialnej i polonijnej wspólnoty, ale będzie też okazją do podzielenia się naszą radością z multikulturową społecznością naszej metropolii.
Dziękuję za rozmowę.
Rozmawiała Joanna Szybiak
