Wzdłuż biegu Wisły, płynącej zakolami przez Ziemię Dobrzyńską, dalej Kujawami przez Włocławek, Ciechocinek, Toruń, Chełmno, aż po Grudziądz, o podtrzymanie kulinarnych tradycji dbają pasjonaci lokalnych smaków. Prowadzący agroturystykę i lokale gastronomiczne, lokalni przetwórcy i organizatorzy turystyki dzielą się z gośćmi tym, co najlepsze: swoim własnym, lokalnym produktem. Niektórzy przyrównują tutejsze krajobrazy Zakola Dolnej Wisły do pejzaży toskańskich.
Na szlaku spotykamy wiele atrakcji turystycznych, wśród nich „gotyk na dotyk” w Toruniu, Chełmnie i na zamku krzyżackim w Bierzgłowie. Zaciekawi nas barokowy pałac w Ostromecku, skąd wiedzie szlak Napoleoński do Mozgowiny (gdzie ponad 200 lat temu przeprawiła się francuska Wielka Armia). W okolicach Gzina, czyli w „Małej Toskanii” czeka nas spotkanie z kulturą łużycką w prastarym grodzisku. Przeciwna strona rzeki to z kolei obszar kultury Mennonitów – Olędrów znad Wisły, czyli Nadwiślańskie Niderlandy. Na każdym kroku można znaleźć tu cenne zabytki kultury materialnej: grodziska, pałace, parki dworskie, zabytki kultury menonickiej.
Nic dziwnego, że wśród tak bogatej kultury odnajdziemy równie bogate tradycje kulinarne, a kumulacją lokalnej kuchni są słynne Festiwale Smaku w Grucznie, gromadzące wytwórców „prawdziwego jedzenia”. Ten fragment doliny Wisły, o bogatych walorach przyrodniczych, z korzystnym mikroklimatem i urozmaiconą rzeźbą terenu od setek lat sprzyjał ekologicznym uprawom, hodowli, sadownictwu i pszczelarstwu.
Wśród produktów lokalnych na pierwsze miejsce wysuwa się gęsina, a zwłaszcza ta najsłynniejsza, gęś biała kołudzka, hodowana w Kołudzie Wielkiej i gęś rypińska. „Młoda polska gęś owsiana” jest hitem eksportowym naszego rolnictwa, ale i na miejscowych stołach gęsina gości często, nie tylko w okolicy dnia świętego Marcina. Obecność tego szlachetnego mięsa w lokalnej tradycji kulinarnej, w różnych formach, takich jak gęsi pipek, półgęsek, smalec, pasztety i inne gęsie wyroby jest naturalnym zasobem dziedzictwa kulinarnego.
W Przysieku jesienią odbywa się Festiwal Gęsiny. Na tych terenach hoduje się też owce, a jagnięcina nazywana jest „truflą wśród mięs”, zaś z mleka owczego wyrabia się ręcznie tradycyjne sery. Wśród innych mięs na uwagę zasługuje wieprzowina pochodząca z rodzimej rasy „puławiak”, a także mięso koźle z dobrzyńskiej eko-fermy.
Symbolem Torunia jest od wielu stuleci toruński piernik. Jego wypiekiem uświetniano ongiś każdą wizytę koronowanej głowy w Toruniu. Historie związane z tym miodowo-korzennym przysmakiem prezentowane są w Toruniu w dwóch muzeach piernika w Toruniu, poświęconych temu produktowi i podczas Święta Piernika.
Prawdziwym zagłębiem owocowym, w szczególności słynącym ze śliwek węgierek są okolice Strzelec Dolnych. Dedykowane śliwkom kulinarne święto organizowane jest co roku we wrześniu. Na łące nad Wisłą gospodynie smażą, jak przed stu laty, w kuprowych (miedzianych) kotłach śliwki, pakują w słoiczki i naklejają firmowe etykiety.
