Działalność Politechniki Warszawskiej rozpoczęła się 5 listopada 1917 roku, jednak idea utworzenia polskiej uczelni technicznej jest dużo starsza. Inicjatorem tych działań był Stanisław Staszic, który doprowadził w 1826 roku do utworzenia Szkoły Przygotowawczej do studiów technicznych, która w 1831 roku została zamknięta w ramach represji po Powstaniu Listopadowym.
Pomimo rozwijającego się dynamicznie przemysłu, na ziemiach polskich nie istniała żadna uczelnia kształcąca odpowiednie kadry. Młodzież zmuszona była wyjeżdżać na studia do Niemiec, Francji czy Rosji. W roku 1899 car Mikołaj II zezwolił na otworzenie Instytutu Politechnicznego. Zajęcia prowadzane były w języku rosyjskim, co doprowadziło do bojkotu uczelni przez polskich studentów. W ogólnonarodowej zbiórce zgromadzono milion rubli, które przekazano na budowę nowej szkoły. Instytut działał do 1905 roku, kiedy to po fali strajków został na trzy lata zamknięty, a po wybuchu pierwszej wojny światowej ewakuowany na wschód.
Po wkroczeniu wojsk niemieckich do Warszawy w 1915 roku Instytut Politechniczny zmieniono w polską Politechnikę i ogłoszono nabór polskiej kadry. Tym samym pod niemieckimi auspicjami powstała pierwsza polska uczelnia techniczna. Wzrost antyniemieckich nastrojów w 1917 roku oraz strajki studentów, którzy odmawiali płacenia czesnego, doprowadził do zawieszenia działalności uczelni, która jesienią 1917 roku przeszła w ręce polskie i uzyskała autonomię.
AB
muzhp.pl
