Od połowy października br. w polskich kinach można oglądać film dokumentalny pt. „Chopin. Nie boję się ciemności”. Leszek Możdżer to jeden z bohaterów dokumentu o trzech pianistach, przygotowujących koncerty muzyki Chopina w miejscach, które przywołują cierpienia jednostek i społeczeństw.
Leszek Możdżer to 51-letni polski kompozytor, pianista jazzowy i producent muzyczny, twórca muzyki filmowej. Na fortepianie gra od najmłodszych lat, a zachęcili go do tego rodzice miłujący sztukę. Doskonale wykształcony, jest wieloletnim współpracownikiem kompozytorów filmowych: Jana A.P. Kaczmarka i Zbigniewa Preisnera. Wraz ze szwedzkim kontrabasistą Larsem Danielssonem i izraelskim perkusistą Zoharem Fresco współtworzy trio jazzowe. Koncertuje na całym świecie.
W wywiadzie na portalu infomuza.pl powiedział: „Gdy byłem kilkuletnim chłopcem, wiedziałem, że mam w sobie dżina twórczości. Usłyszałem, że Mozart komponował jako pięciolatek, a ja już miałem wtedy lat dziewięć. Uznałem, że już jest trochę późno i trzeba się wziąć do roboty. Napisałem wtedy cykl kilku utworów na fortepian. Poszło mi to łatwo, bo chciałem komponować, wiedziałem, że umiem to zrobić i to zrobiłem. Utworki napisałem flamastrem, więc nawet nie było poprawek. Kiedy chwaliłem się tym przed swoimi znajomymi, mama powiedziała mi, żebym tak się nie zachowywał. Tym sposobem niechcący kompletnie zablokowała mi twórczość na wiele lat. Uruchomiło się we mnie przekonanie, że zrobiłem coś złego. Od dwudziestego roku życia zacząłem intensywnie pracować nad tym, żeby zerwać blokadę i ponownie uruchomić umiejętność komponowania. Było to cholernie trudne, ale dzięki temu zrozumiałem, na czym polega proces twórczy.
Halina Kossak
