„Nie zginie Polska, nie zginie! Lecz żyć będzie po wieki w potędze i chwale. Dla was, dla nas i dla całej ludzkości” – twierdził Ignacy Jan Paderewski, jeden z architektów polskiej niepodległości odzyskanej w 1918 roku po 123 latach niewoli. Ten słynny muzyk i wielki patriota w bardzo znaczący sposób przyczynił się do powrotu naszego kraju na światową mapę. W tym roku Polonia będzie mu oddawała zasłużoną cześć podczas 82. Parady Pułaskiego.
„Uhonorowanie Paderewskiego, premiera, męża stanu, kompozytora i muzyka w setną rocznicę nawiązania polsko-amerykańskich stosunków dyplomatycznych” – to hasło przyświecające tegorocznej manifestacji Polonii, która przejdzie manhattańską Piątą Aleją w niedzielę, 6 października. Obok głównego patrona parady, jakim jest gen. Kazimierz Pułaski, w tym roku szczególna uwaga będzie skupiona na upamiętnieniu Ignacego Jana Paderewskiego, który zarówno swoim talentem muzycznym, jak i dyplomatyczno-politycznym, przyczynił się do nawiązania pozytywnych relacji pomiędzy Polską a Stanami Zjednoczonymi. To wszystko dzięki jego dobrym relacjom z kilkoma amerykańskimi prezydentami, a zwłaszcza z Thomasem Woodrowem Wilsonem, którego przekonał do wsparcia polskiej sprawy, co ostatecznie sprawiło, że w ogłoszonym 8 stycznia 1918 roku programie dla pokoju prezydenta USA znalazł się punkt (dokładnie 13.) dotyczący utworzenia niepodległej Polski.
A budowanie tych dobrych relacji zaczęło się od koncertów, jakie polski wirtuoz fortepianu dawał w Białym Domu. Ignacy Jan Paderewski występował przed kilkoma amerykańskimi przywódcami, m.in. przed: Theodorem Rooseveltem, Williamem Teftem, Thomasem Woodrowem Wilsonem, Warrenem Hardingiem, Calvinem Coolidgem oraz Herbertem Hooverem. Jego koncerty, podczas których chętnie prezentował utwory Fryderyka Chopina, uwielbiała także publiczność nie tylko w Stanach Zjednoczonych, ale również na całym świecie. W Nowym Jorku na jego występy przychodziły tysiące ludzi, a w słynnej sali Carnegie Hall Paderewski koncertował blisko 90 razy. Jego kunszt fascynował publiczność, a jego występy były swoistym manifestem patriotyzmu, polskości i umiłowania ojczyzny, co przyczyniło się do zwrócenia uwagi na sprawy Polski.
Podczas swoich występów zachęcał również do wspierania walczących o wolność Polaków. Miało to m.in. wpływ na to, że do polskiej Błękitnej Armii tworzonej we Francji przez gen. Józefa Hallera zgłosiło się ponad 20 tysięcy ochotników ze Stanów Zjednoczonych, którzy zasilili szeregi armii Józefa Hallera. Ignacy Jan Paderewski miał wpływ nie tylko na swoich fanów i polityków w Stanach Zjednoczonych, ale także na rodaków w Polsce. Dowodem tego jest jego przyjazd do do Poznania, co miało miejsce 25 grudnia 1918 roku. Efektem tej wizyty był wybuch zwycięskiego Powstania Wielkopolskiego.
To dzięki niesamowitej osobowości Paderewskiego, jego autorytetowi, erudycji, kulturze oraz odpowiedniemu spojrzeniu na przyszłość i działaniu w Wersalu, zawdzięczamy powrót naszego kraju na światową mapę. Oczywiście w tych działaniach nie był sam, ale obok Józefa Piłsudskiego, Wojciecha Korfantego i Romana Dmowskiego był głównym politykiem doprowadzającym do odzyskania w 1918 roku niepodległości Polski, a także nawiązania stosunków dyplomatycznych ze Stanami Zjednoczonymi, co miało miejsce rok później. To wielkie umiłowanie ojczyzny związane było z tym, że Ignacy Jan Paderewski urodził się w czasie zniewolenia Polski w rodzinie o silnych patriotycznych korzeniach. Przyszedł na świat 18 listopada 1860 w Kuryłówce; zmarł 29 czerwca 1941 roku w Nowym Jorku.
BS
