W ciągu niemal czterdziestu lat seryjnej produkcji oddano do użytku 587 tysięcy samochodów tego typu. Podobnie jak Polonez, Maluch czy Syrenka, Żuk nierozłącznie kojarzy się z Peerelem.
Duża konkurencja, potrzeba zaskakiwania klienta i szybko zmieniająca się moda sprawiają, że w dzisiejszych czasach nowe typy samochodów szybko zastępowane są przez jeszcze nowsze i modniejsze. W czasach PRL jeden typ auta – jeśli się sprawdził – mógł być modyfikowany w nieskończoność. Przykładem tego jest samochód dostawczy Żuk.
Jego początki sięgają roku 1956, kiedy to projektanci z lubelskiej Fabryki Samochodów Ciężarowych pod kierownictwem inż. Stanisława Tańskiego przystąpili do pierwszych szkiców. Dalej historia narodzin Żuka w charakterystyczny sposób wiązała się z ważnymi świętami państwowymi PRL. 1 maja 1958 r. odbyła się premiera modelu pokazowego (skrzyniowego). Samochód spodobał się, zatem 22 lipca 1959 r. przystąpiono do seryjnej produkcji.
Żuk zbudowany był na podwoziu Warszawy. Ze względu na swą długość nadawało się ono także do małych samochodów ciężarowych. Powstało wiele wersji. Oprócz wersji skrzyniowych były także z pełnym zabudowanym nadwoziem (furgon), pasażerskie (sześcioosobowy towos i dziesięcioosobowy mikrobus), dla straży pożarnej i pogotowia technicznego. W roku 1995 powstał nawet pomysł wykorzystania połączonych dwóch Żuków jako minipociągu (drezyny) dla 14 osób. Zbudowano jednak tyko prototyp.
Można śmiało stwierdzić, że Żuk na trwale wpisał się do historii polskiej motoryzacji.
KM
muzhp.pl
